Kościół p.w. MB Szkaplerznej

Kościół filialny pw. Matki Boskiej Szkaplerznej wzmiankowany był już w 1250 r. Kościół stoi na wzniesieniu na wschód od centrum, a południową część zajmuje rozległy zespół folwarczny. Pierwotny kościół z 1250 r., a obecna murowana, jednonawowa budowla gotycko-renesansowa, orientowana, wzniesiona została na początku XVI wieku. Jest to niewielka budowla z prawie kwadratową, częściowo oskarpowaną nawą, przykrytą stropem, oraz węższym, prostokątnym prezbiterium przykrytym sklepieniem krzyżowo–żebrowym. Do prezbiterium dostawiona jest zakrystia, a na osi nawy obszerna kruchta. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, w szczytach których znajdują się kamienne krzyże. Okna są półkoliste, w opaskach. W prezbiterium zachował się późnogotycki portal. Wewnątrz cenne wyposażenie: gotyckie, drewniane, polichromowane figury Pięknej Madonny z XV w., Matki Boskiej Bolesnej z XVI w. oraz barokowa figura św. Jana Nepomucena z XVIII w., późnogotycka, kamienna chrzcielnica z XVI w., barokowy, drewniany, polichromowany ołtarz z XVIII w. a także figury i obrazy z tego okresu. Na emporze organowej z 1846 r. zachował się malunek z tego okresu i organy z 1874 r. świdnickiej firmy Schlag und Söhne. Cennymi zabytkami są też epitafia: renesansowe z I połowy XVII w. i barokowe z 1798 r. Przy kościele stoi krzyż milenijny upamiętniający również 500-lecie parafii w Zebrzydowie i Kątkach. Kościół odnawiano w latach: 1626, 1704, 1846, 1907 i 1965. W murze wokół kościoła znajdują się wmurowane epitafia, a we wnętrzu kamienna gotycka chrzcielnica, cztery gotyckie rzeźby Madonny i barokowy ołtarz główny. W mur cmentarza kościelnego wmurowane są też dwa stare kamienne krzyże. Ich wiek, powód fundacji ani miejsce pierwotnego usytuowania nie są znane; krzyże opisywane są często jako tzw. krzyże pokutne, jest to jednak tylko hipoteza nie poparta żadnymi dowodami lecz wyłącznie nieuprawnionym założeniem, że wszystkie stare kamienne monolitowe krzyże, są krzyżami pokutnymi (pojednania); w rzeczywistości powód ich fundacji może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża.

Epitafium barokowe z 1798 roku

               
               

               

Barokowe epitafium prawdopodobnie z 1798 roku. Płyta inskrypcyjna mocno zwietrzała i nie dająca się odczytać. Wokół płyty cztery herby.

Epitafium renesansowe

               

Renesansowe epitafium z otworem pośrodku umieszczone w murze cmentarnym. Być może znajdował się tam herb rodzinny.

Krzyż pokutny

               

Wielkich rozmiarów krzyż pokutny lub inaczej krzyż pojednania pomiędzy zabójcą a rodziną zabitego, umieszczony w murze cmentarnym.

Zamknij okno